Heike Dierrijk klinieken

Telefoonnummer: 040-2540958

SPOED

Bij spoedgevallen zijn wij voor onze patiënten 24 uur per dag bereikbaar via:

0900 - 44 555 55

Milo kruipt door het oog van de naald!

Geplaatst: 06-05-2019


 
SPOED: Milo kruipt door het oog van de naald! 
 
 
Deze knapperd is Milo, een chihuahua reu van 9 jaar. Milo werd bij ons aangeboden in de spoeddienst met klachten van buikpijn, braken en niet willen eten. Het hondje was erg ziek en we hebben daarom een röntgenfoto gemaakt en bloedonderzoek gedaan.
Op de röntgenfoto was te zien dat de darmen helemaal verstopt zaten en dat deze ook niet op de juiste plek in de buik lagen. Het leek erop dat de darmen enorm veel moeite deden om iets naar buiten te werken, maar tevergeefs. In het bloed zagen we dat er een enorme ontsteking in het kleine lijfje van Milo zat. Het arme diertje kon dit niet veel langer meer volhouden.
 
Bij navragen bleek Milo nogal ondeugend geweest te zijn, want hij had bij de oppas stiekem aan een bol touw gegeten. En als je dan eenmaal begint met het inslikken van het begin van het touw, dan kun je niet meer stoppen en is het een heel stuk tot het andere eind van het touw! En dat is precies wat Milo gedaan had! Milo’s oppas kon ons melden dat ze gezien had dat Milo een stuk touw had uitgebraakt. We wisten dus: er zit touw in de buik en dat moet er zo snel mogelijk uit! Milo moest met spoed geopereerd worden.
 
We hebben Milo infuus aangelegd en onder narcose gebracht. De buik werd geschoren en steriel voorbereid en daarna open gemaakt. Daar bekeken we het hele maag-darmpakket en er bleek een deel van het touw in de maag te zitten, en het andere deel in de dunne darm. maar deze beide delen zaten wel nog aan elkaar vast! Een stuk touw was dus als een kluwen in de maag blijven hangen, terwijl het andere deel al was doorgeschoten naar de dunne darm (zie tekening). De dunne darm was helemaal “opgestroopt”, zoals een elastiek in je broek. Dit is een zeer gevaarlijke situatie! Dit komt doordat het touw “klem” zit, en als de darmen hun peristaltische bewegingen doen, dan gaat het touw als het ware in de maag-darmwand “snijden”, zoals je ook je vingers kunt snijden aan papier. Ook kan de bloedvoorziening van de darm in het gedrang komen, waardoor de darm afsterft. We zijn op zo’n moment daarom altijd erg bezorgd dat een deel van de dar m niet meer te redden is, en dat bleek helaas bij Milo ook het geval. De darm was al aan het perforeren, dat wil zeggen, er zat al een gat in de darm door het snijden van het touw. We hadden Milo niet een dag later moeten zien op de praktijk, dan was het fout afgelopen! Goed dat oppas en baasje snel handelden!
 
We hebben bij Milo dus niet alleen de maag open moeten maken om het voorste stuk van het touw te verwijderen, maar ook hebben we het geperforeerde stuk darm, met daarin het gat en het achterste kluwen van het touw, moeten weghalen. Een darmresectie dus: een stuk dunne darm van zo’n 20 cm is verwijderd. Een hele gecompliceerde operatie en ook een hele onderneming op zo’n klein hondje als Milo. Zeker als je dan ook nog weet dat Milo een hartruis/hartprobleem had, en we dus heel voorzichtig moesten zijn met de narcose. Uit dit hondje van nog geen 4,5 kilo is meer dan 2,5 meter touw gekomen!
 
Gelukkig bleek kleine Milo een echte held, want hij doorstond de operatie fantastisch goed en ook bij de recovery was hij erg dapper. We hebben de patiënt nog 5 dagen op de intensive care gehouden en hem geleidelijk steeds wat meer en vastere voeding toegediend, samen met infuus alle medicatie die hij nodig had. Na 5 dagen mocht Milo naar huis en we hebben hem daarna nog enkele keren op controle gezien. We kunnen melden dat deze kleine dondersteen weer helemaal op geknapt is. Maar nu niet meer aan bolletjes touw knabbelen Milo!
« Patiënt v/d Maand overzicht