Geplaatst: 22-08-2013

Dondersteen met een hoofdletter “D”!
Donder is een beagle van 4 jaar oud. Donder is een echte dondersteen, want hij kon het niet laten om stiekum bij de barbecue een satétje te eten: in zijn geheel! Dus de stukjes vlees mét het stokje erbij! Hap-slik-weg, alles in één keer naar binnen. De eigenaar zag het gebeuren.
Donder was de volgende dag niet helemaal lekker: hij was wat kalmpjes en leek buikpijn te hebben, dus zijn baasje kwam met hem naar de kliniek. Het lijkt onschuldig, maar dit kan toch een gevaarlijke situatie worden. Immers, omdat satéstokjes scherp zijn, kunnen ze door de darmwand heen prikken en voor een (mogelijk dodelijke) buikvliesinfectie zorgen. Voorzichtigheid was dus geboden!
We hebben Donder daarom opgenomen op de kliniek en digitale röntgenfoto’s met barium gemaakt. Barium is een contrastmiddel dat het inwendige deel van de darmen zichtbaar maakt. Hout zie je namelijk niet op een gewone röntgenfoto. Door middel van barium kunnen we proberen om het satéstokje zichtbaar te maken. We weten dan waar het stokje zich bevindt en kunnen zien of er al darmschade is, zoals zweren. Ook een eventueel al aanwezige penetratie van de darmwand wordt door barium zichtbaar: de barium trekt dan vanuit de darm de buikholte in.
Het is altijd aan te raden zeer voorzichtig te zijn en onderzoek te doen om een satéstokje te verwijderen, endoscopisch of operatief.  Endoscopie is het  minst invasief en betekent dat we via een flexibele buis met een camera via de bek naar binnen gaan, door de slokdarm naar de maag. Daar pakken we met een speciaal grijpertje het voorwerp vast en trekken het via de slokdarm weer naar buiten. Endoscopie is niet altijd mogelijk, omdat er soms scherpe randen en splinters aan het vreemde voorwerp zitten, die bij het naar buiten trekken de slokdarmwand kunnen gaan beschadigen. In dat geval is een operatie de enige mogelijkheid om het voorwerp te verwijderen. Een satéstokje is dusdanig scherp, dat het niet mogelijk is om het via de slokdarm naar buiten te halen.
Bij Donder bleek uit de röntgenfoto’s dat het satéstokje zich in 4 delen in de maag te bevond. Donder had dus nog wat gekauwd op het stokje. Endoscopisch verwijderen bleek in verband met mogelijk beschadigen van de slokdarm helaas geen optie, dus we hebben Donder geopereerd.

De operatie:
Voor de operatie wordt er nog een röntgenfoto gemaakt om de exacte locatie van het stokje te bepalen. Donder wordt vervolgens verdoofd en de buik geschoren en steriel voorbereid. De buik wordt dan chirurgisch geopend en we gaan op zoek naar het satéstokje. Dit bleek zich toen al niet meer in de maag te bevinden maar in de darm! De peristaltiek had het in de tussenliggende periode van ongeveer 30 minuten al een stuk verder verplaatst. Het satéstokje moest daarom uit de darm in plaats van de maag verwijderd worden. Soms kom je tijdens een operatie dus voor verrassingen te staan!

De darm wordt buiten de buik gebracht en de omgeving wordt afgedekt met steriele compressen. Paraveterinair Priscilla houdt de darm op zijn plaats en sluit deze met een speciale grip af, zodat er geen darminhoud door het te opereren gebied stroomt (zie foto linksboven). Op de foto is te zien dat het opeengedrukte satéstokje de darm vervormt. De darm is ontstoken geraakt door de aanwezigheid van het stokje. De darmlymfeklieren zijn sterk vergroot en de darm zelf is rood. Er wordt een zo klein mogelijke incisie gemaakt in de darmwand en de satéprikker wordt héél voorzichtig naar buiten gebracht. Dat moet heel secuur gebeuren, want we willen geen contaminatie: dus dat er darminhoud of ander materiaal naar buiten lekt. En we willen de darm niet beschadigen door het voorwerp zelf. Als er te snel of te hard aan het stokje getrokken zou worden, kunnen splinters de darmwand extra beschadigen, of er kunnen splinters in de darm achterblijven. De chirurg en paraveterinair zijn dus volledig geconcentreerd bezig! Op de foto’s is te zien dat het geknakte stokje naar buiten komt, samen met wat gras en ander materiaal.

Nadat het satéstokje verwijderd is, wordt de darmwand weer gesloten. Dit gebeurt heel precies met talrijke kleine hechtingen. Er mag immers geen lekkage zijn. Het volledige darmstelsel wordt nog een extra keer geïnspecteerd, zodat we zeker zijn dat er geen andere vreemde voorwerpen meer aanwezig zijn. Dan wordt de buik gesloten. Eerst de buikwand, daarna de onderhuid en tot slot de huid.

Donder krijgt intraveneus infuus  (=in het bloedvat) en blijft voorlopig op de kliniek om te herstellen. De eerste dagen zal hij niets mogen eten of drinken en krijgt hij alle voedingsstoffen toegediend via het infuus. Pas na enkele dagen starten we met kleine beetjes water en vloeibaar voedsel, daarna licht verteerbare zachte voeding en pas daarna brokken. Het voeden gaat dus heel voorzichtig en geleidelijk om de pas geopereerde darm niet te hinderen in het genezingsproces. Meerdere keren per dag wordt Donder volledig onderzocht: vitale functies, temperatuur, controle van het infuus, etc. We houden deze “dondersteen” dus goed in de gaten!
Na enkele weken is Donder voldoende genezen en mag hij weer naar huis met zijn baasjes. Voorlopig nemen zij geen satéstokjes op de BBQ!